Maandblad Zuid-Afrika, juni 2014
Misschien
kent u haar nog van het Festival voor het Afrikaans. In juni komt Luna Paige
weer naar Nederland. Hopelijk zal ze dan ook enkele nummers van haar fascinerende
project Storielied ten gehore
brengen.
‘Moenie worrie nie’,
zegt Luna Paige als ik haar benader voor een interview. ‘Als ik niet op reis
ben voor een optreden, ben ik altijd wel ergens hier rond.’ Luna Paige is een bekende verschijning in de straten en
koffiekroeë van Stellenbosch. Ze
houdt van het dorp. Hier studeerde ze van 1998 tot 2003 maatschappelijk werk.
Ze beleefde er haar eerste grote liefde, en het is de plaats waar haar muziekloopbaan
een aanvang nam.
Ze groeide op in Melkbosstrand, altijd met de zon en de
wind op haar huid. Als kind van een alleenstaande moeder bracht ze veel tijd
tussen volwassenen door. Daardoor, zegt ze, ‘heb ik heel wat uren in mijn
verbeelding rondbewogen, en leerde ik al vroeg om mensen te observeren’. Iets
van dat fantasierijke en contemplatieve is nog steeds in haar muziek te herkennen.
Als student in Stellenbosch werkte
ze als serveerster bij het oude Dorpstraatteater, toen dat theater nog echt in
het hart van het dorp lag. Het was een fantastische leerschool. ‘Ik kon elke
avond gratis alle shows kijken. Ik kon zien hoe bekende artiesten het deden. En
op een gegeven moment, als het zo mooi is en je hoort het applaus van het
publiek, voel je een steek in je hart en dan wéét je: dit wil ik ook.’
Na haar studie verhuisde ze naar
Pretoria met het idee ‘to go make it in Jo’burg’. Maar het muzieklandschap was
veranderd: terwijl in Gauteng steeds meer theaters hun deuren sloten, kwamen er
in de Kaap juist steeds meer muziekpodia bij. ‘Ik ben vijf jaar weggeweest’,
lacht Paige, ‘toe kom ek terug. Maar
ik heb veel van de artiesten in Gauteng geleerd en heel wat vrienden gemaakt.’
‘Ik
voel heilig over mijn taal’
Paige vindt het lastig om haar eigen muziek te omschrijven.
Ze ziet zichzelf vooral als singer-songwriter.
‘De cd-winkels weten ook niet in welk vakje ze me moeten zetten. En dat in
Zuid-Afrika!’
Voor Paige is de tekst van een
lied heel belangrijk. ‘Vooral als ik in het Afrikaans zing. Ik houd niet van
clichés. Omdat ik heilig voel over mijn taal, moet het doordacht zijn.
Afrikaans is de taal die ik praat, de taal waarin ik opgegroeid ben en waarin
ik meestal werk. En waarvoor ik me ook het meest schaam, als ik hoor wat
sommige kunstenaars ermee doen. Jarenlang wilde ik niet in het Afrikaans zingen
omdat ik bang was dat ik afbreuk zou doen aan de taal. Maar toen ik er eenmaal
mee begon, merkte ik dat ik mezelf in het Afrikaans beter kon uitdrukken.
Poëtischer. En in het Engels ben je misschien onbewust meer geneigd om
internationale kunstenaars na te bootsen, terwijl je in het Afrikaans meer
vanuit je binnenste schrijft.’
Storielied
Aanvankelijk zong Paige vooral
in het Engels. Tot Woordfees-organisator Melt Myburgh haar in 2011 vroeg om op
te treden tijdens een huldeblijk voor schrijfster Margaret Bakkes. Paige nam
één van Bakkes’ verhalen als uitgangspunt voor een nieuw lied, en zo werd het
idee voor Storielied geboren.
Storielied is
een cd- en dvd-project waarvoor Paige zich heeft laten inspireren door romans
en verhalen van bekende Afrikaanse schrijvers zoals André P. Brink, Ingrid
Winterbach, Elias P. Nel en Dana Snyman. Daarmee gaat Paige verder dan het
toonzetten van bestaande teksten. ‘Soms probeer ik het verhaal in eigen woorden
na te vertellen’, legt ze uit. ‘Of er is een thema dat me opvalt. De beste
songs zijn songs waarvan je je later totaal niet meer kunt herinneren hoe je ze
geschreven hebt.’
Elk verhaal vraagt om een bepaald
genre muziek. Daardoor kent Storielied een
grote diversiteit aan stijlen. ‘Als je zingt over de Boesmans, dan heb je
wereldmuziek nodig met inheemse Afrikaanse instrumenten. Een andere tekst vraagt
om Boerenmuziek, rieldans, tango of blues. Dat diende zich allemaal op een heel
natuurlijke manier aan. En gelukkig werk ik samen met ongelooflijke muzikanten,
zoals Schalk Joubert.’
Bezoek
aan Nederland
Luna Paige bruist van de
ideeën. Vaak is ze met wel vijf verschillende projecten tegelijk bezig. Zo runt
ze een agentschap dat concerten regelt op verschillende locaties in haar
vroegere thuisdorp, Melkbosstrand. In mei is haar nieuwe cd Borders & Beyond verschenen. En ze werkt aan een vervolg op Storielied: een project gericht op
scholieren van 16 tot 18 jaar oud, waarvoor ze muzikale verwerkingen maakt van
de gedichten, verhalen en romans die de kinderen op school verplicht moeten
lezen. ‘Mensen onderschatten tieners’, vindt ze. ‘Ze voelen zich misschien too cool for school, maar tegelijk zijn
ze volop bezig om hun eigen identiteit te ontwikkelen. Ze hebben een geweldige drang
om dingen te ontdekken. Het ideale publiek om muziek en verhalen mee te delen.’
Ze kijkt enorm uit naar haar
bezoek aan Nederland. Ze gaat onder meer optreden bij het Singer Songwriter
Festival dat van 23 t/m 29 juni op verschillende plaatsen in Nederland wordt
gehouden. ‘Kannie wag nie. Toen ik in
2013 in Den Haag was voor het Festival voor het Afrikaans, heb ik negen dagen
niet geslapen, omdat ik bang was dat ik iets zou missen. Ik wil gewoon weer
daar rondlopen. Ek wil met ’n klomp Hollanders gesels en zoveel mogelijk optreden.’
Luna’s
eigen website: http://lunamusic.co.za
Informatie
over The Holland International Singer Songwriter Festival: http://thissfest.org
